Zagorodnyj pr. nr 52
Загородный пр., nr 52
Budynek Dworca Witebskiego (pierwotnie Carskosielskiego) zbudowany w l. 1901-04 według projektu polskiego architekta S. Brzozowskiego. Fot. z r. 2014. © MCK (fot. S. Yonov)
12.04.2016
Загородный пр., nr 52 [Zagorodnyj pr. nr 52]
Dworzec Witebski [Витебский вокзал] (pierwotnie Carskosielskij). Obecny budynek dworcowy znajduje się na miejscu budowli wzniesionej w latach 1849–1852 przez architekta Konstantina A. Thona (1794–1881). Zbudowano go w latach 1901–1904 według projektu polskiego architekta Stanisława Brzozowskiego (1863 – lata 30. XIX w.), absolwenta petersburskiej ASP, który w latach 1900–1901 zrealizował Pawilon Cesarski znajdujący się na peronie od strony ul. Wwiedienskij Kanał.
Współautorami tego projektu byli jego stali współpracownicy: inżynier cywilny Sima I. Minasz (1877–1945) oraz inżynier komunikacji Mikołaj S. Ostrowski, autorem zaś przeszklonej hali peronowej był inżynier W. Gierson. Budowla wyróżnia się wyjątkową starannością w opracowaniu detalu architektonicznego i rzeźbiarskiego oraz elementów wyposażenia, a także dekoracją reprezentacyjnych wnętrz, przede wszystkim westybulu i poczekalni pasażerów pierwszej i drugiej klasy, gdzie obok ornamentów wprowadzono także malarskie panneau. Stylistycznie Dworzec Witebski jest jednym z najlepszych i najbardziej reprezentatywnych przykładów modernizmu w architekturze budowli użyteczności publicznej Petersburga. W chwili oddania do użytku był to najnowocześniejszy dworzec w Rosji. Zastosowano w nim nowoczesny system przeładunku bagażu oraz wprowadzono wiele udogodnień (m.in. elektryczne windy). W nieregularnej bryle dworca dominującymi elementami są wieża zegarowa w lewej części głównej elewacji wychodzącej na prosp. Zagorodny, a w jej części prawej imponujące architektoniczną oprawą wejście do westybulu z reprezentacyjną klatką schodową. Westybul ten został wyróżniony masywnym, zwieńczonym kopułą ryzalitem, przeprutym wypełnioną witrażem arkadą, przypominającą rozwiązanie zastosowane w latach 1902–1903 przez Gawriłę Baranowskiego w budynku sklepu braci Jelisiejewów przy prosp. Newskim 56.
Dworzec Witebski [Витебский вокзал] (pierwotnie Carskosielskij). Obecny budynek dworcowy znajduje się na miejscu budowli wzniesionej w latach 1849–1852 przez architekta Konstantina A. Thona (1794–1881). Zbudowano go w latach 1901–1904 według projektu polskiego architekta Stanisława Brzozowskiego (1863 – lata 30. XIX w.), absolwenta petersburskiej ASP, który w latach 1900–1901 zrealizował Pawilon Cesarski znajdujący się na peronie od strony ul. Wwiedienskij Kanał.
Współautorami tego projektu byli jego stali współpracownicy: inżynier cywilny Sima I. Minasz (1877–1945) oraz inżynier komunikacji Mikołaj S. Ostrowski, autorem zaś przeszklonej hali peronowej był inżynier W. Gierson. Budowla wyróżnia się wyjątkową starannością w opracowaniu detalu architektonicznego i rzeźbiarskiego oraz elementów wyposażenia, a także dekoracją reprezentacyjnych wnętrz, przede wszystkim westybulu i poczekalni pasażerów pierwszej i drugiej klasy, gdzie obok ornamentów wprowadzono także malarskie panneau. Stylistycznie Dworzec Witebski jest jednym z najlepszych i najbardziej reprezentatywnych przykładów modernizmu w architekturze budowli użyteczności publicznej Petersburga. W chwili oddania do użytku był to najnowocześniejszy dworzec w Rosji. Zastosowano w nim nowoczesny system przeładunku bagażu oraz wprowadzono wiele udogodnień (m.in. elektryczne windy). W nieregularnej bryle dworca dominującymi elementami są wieża zegarowa w lewej części głównej elewacji wychodzącej na prosp. Zagorodny, a w jej części prawej imponujące architektoniczną oprawą wejście do westybulu z reprezentacyjną klatką schodową. Westybul ten został wyróżniony masywnym, zwieńczonym kopułą ryzalitem, przeprutym wypełnioną witrażem arkadą, przypominającą rozwiązanie zastosowane w latach 1902–1903 przez Gawriłę Baranowskiego w budynku sklepu braci Jelisiejewów przy prosp. Newskim 56.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Zagorodnyj pr. nr 52
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej