Obwodnogo kan. nab. nr 118
Обводного кан. наб., nr 118
Łączący Petersburg z Warszawą Dworzec Warszawski obsługujący najpierw ruch na pierwszym odcinku linii, łączącym Petersburg z Gatczyną – widok współczesny. Fot. z r. 2014. © MCK (fot. S. Yonov)
06.10.2015
Обводного кан. наб., nr 118 [Obwodnogo kan. nab. nr 118]
Dworzec Warszawski [Варшавский вокзал]. Budowę linii kolejowej łączącej Petersburg z Warszawą rozpoczęto w 1851 r., a wznowiono po wojnie krymskiej w roku 1857. Zlokalizowany na wygonach za Kanałem Obwodowym Dworzec Warszawski zaczęto budować w 1852 r., a ukończono w roku następnym. Obsługiwał on ruch na pierwszym odcinku linii, łączącym Petersburg z Gatczyną, dlatego też nie był budowlą okazałą.
Jego projektantem był Ksawery Skarżyński (1819–1875), który wcześniej zaprojektował budynki i urządzenia stacyjne w Carskim Siole i Gatczynie. W dwukondygnacyjnej fasadzie, wychodzącej na Kanał Obwodowy, centralne miejsce zajmował wgłębny pięcioarkadowy portyk, nad którym znajdowała się jeszcze jedna, węższa kondygnacja, przykryta dwuspadowym dachem. Po obu stronach budynku wzniesiono murowane ogrodzenia z ozdobnymi bramami. Dziełem Skarżyńskiego były także lokomotywownia i wagonownia, domy dla pracowników i obsługi dworca oraz budynki gospodarcze i warsztaty. Ze względu na intensyfikację ruchu pasażerskiego i towarowego, postępującą wraz z powstawaniem kolejnych odcinków linii, już w 1855 r. przystąpiono do rozbudowy dworca, jednak wkrótce prace te wstrzymano z powodu braku funduszy. Wznowiono je w 1858 r., kiedy to został przyjęty do realizacji projekt inżyniera cywilnego Piotra Salmonowicza (1833–1898), wcześniej współpracownika Skarżyńskiego. W pracach tych, ukończonych w roku 1860, uczestniczył też inżynier Stanisław Kierbedź (1810–1899), który był jednym z zastępców kierującego budową Kolei Petersbursko-Warszawskiej generała Edwarda I. Gerstfelda (1798–1878).
W XIX w. był to jedyny rosyjski dworzec międzynarodowy. Nowy Dworzec Warszawski ukończono w 1860 r. Poważnie zniszczony w czasie II wojny światowej, został odbudowany w roku 1947. Od 2001 r. dworzec nie obsługuje już ruchu kolejowego. W 2006 r. otworzono w nim centrum handlowo-rozrywkowe „Warszawski Ekspres”.
Dworzec Warszawski [Варшавский вокзал]. Budowę linii kolejowej łączącej Petersburg z Warszawą rozpoczęto w 1851 r., a wznowiono po wojnie krymskiej w roku 1857. Zlokalizowany na wygonach za Kanałem Obwodowym Dworzec Warszawski zaczęto budować w 1852 r., a ukończono w roku następnym. Obsługiwał on ruch na pierwszym odcinku linii, łączącym Petersburg z Gatczyną, dlatego też nie był budowlą okazałą.
Jego projektantem był Ksawery Skarżyński (1819–1875), który wcześniej zaprojektował budynki i urządzenia stacyjne w Carskim Siole i Gatczynie. W dwukondygnacyjnej fasadzie, wychodzącej na Kanał Obwodowy, centralne miejsce zajmował wgłębny pięcioarkadowy portyk, nad którym znajdowała się jeszcze jedna, węższa kondygnacja, przykryta dwuspadowym dachem. Po obu stronach budynku wzniesiono murowane ogrodzenia z ozdobnymi bramami. Dziełem Skarżyńskiego były także lokomotywownia i wagonownia, domy dla pracowników i obsługi dworca oraz budynki gospodarcze i warsztaty. Ze względu na intensyfikację ruchu pasażerskiego i towarowego, postępującą wraz z powstawaniem kolejnych odcinków linii, już w 1855 r. przystąpiono do rozbudowy dworca, jednak wkrótce prace te wstrzymano z powodu braku funduszy. Wznowiono je w 1858 r., kiedy to został przyjęty do realizacji projekt inżyniera cywilnego Piotra Salmonowicza (1833–1898), wcześniej współpracownika Skarżyńskiego. W pracach tych, ukończonych w roku 1860, uczestniczył też inżynier Stanisław Kierbedź (1810–1899), który był jednym z zastępców kierującego budową Kolei Petersbursko-Warszawskiej generała Edwarda I. Gerstfelda (1798–1878).
W XIX w. był to jedyny rosyjski dworzec międzynarodowy. Nowy Dworzec Warszawski ukończono w 1860 r. Poważnie zniszczony w czasie II wojny światowej, został odbudowany w roku 1947. Od 2001 r. dworzec nie obsługuje już ruchu kolejowego. W 2006 r. otworzono w nim centrum handlowo-rozrywkowe „Warszawski Ekspres”.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Obwodnogo kan. nab. nr 118
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej