Воскова ул., nr 1 [Woskowa ul. nr 1] (dawniej Большая Белозерская [Bolszaja Biełozierskaja ul.])

Ochronka dla dzieci z niedorozwojem umysłowym, wadami rozwojowymi, epilepsją Bractwa Królowej Niebios [Братство во имя Царицы Небесной] została założona przez Nikołaja Graczowa, syna kupca i maklera Nikołaja P. Graczowa i Alisy Graf, który wraz z siostrą Jekatieriną utracił w dzieciństwie oboje rodziców. Dotknięty jako dziecko ciężką epilepsją, w grudniu 1890 r. za wstawiennictwem NMP doznał uzdrowienia przed uznaną za cudowną ikoną Matki Bożej „Wszystkich strapionych radość” [Икона Божией Матери „Всех скорбящих радость”]. Obraz ten znajdował się wtedy przy cerkwi Tychwińskiej. Dorosły Graczow został przy niej mnichem. Opiekę nad ikoną sprawowała początkowo jego siostra Jekatierina, która szybko włączyła się w działalność charytatywną. Idea stworzenia w sąsiedztwie cudownej ikony ochronki dla dzieci z niedorozwojem umysłowym zrodziła się w roku 1894, wtedy też Jekatierina K. Graczowa wzięła pod opiekę pierwsze cztery dziewczynki.

W roku 1898 zdała niezbędne egzaminy i rozszerzyła działalność, organizując przy ochronce, nazwanej wtedy im. Królowej Niebios, trzyklasową szkołę specjalną. W 1900 r., zabiegając o środki na utrzymanie ochronki i szkoły, doprowadziła do powołania pod patronatem prawosławnego metropolity Petersburga i ostatniej carycy Aleksandry Fiodorowny (1872–1918) wspomnianego wyżej bractwa. Szybko zebrało ono niezbędne fundusze i w latach 1901–1902 tuż obok starego dwupiętrowego budynku ochronki powstała jej nowa czteropiętrowa siedziba. Autorem neobizantyjskiego gmachu był architekt Nikołaj P. Kozłow (1870–1926). Na poszczególnych piętrach rozmieszczono sale szpitalne, szkołę, warsztaty, kuchnię oraz pokoje dla pracowników. Na pierwszym piętrze nowego budynku znajdowała się domowa cerkiew ikony Matki Bożej „Wszystkich strapionych radość”. W latach 1913–1915 wobec rosnącej liczby podopiecznych ochronkę ponownie rozbudowano.

Rozpoczęte przez współpracującego z Bractwem Królowej Niebios przy innych jego obiektach architekta Antoniego Balińskiego (1862–1913) prace kontynuowali architekci Iwan I. (1872–1926) i Aleksandr A. (1879–1951) Jakowlewowie. Sam Baliński był absolwentem petersburskiej ASP, synem Jana (1827–1902), profesora Akademii Medyko-Chirurgicznej, „ojca” rosyjskiej psychiatrii naukowej i założyciela pierwszej w Rosji kliniki psychiatrycznej. 

Na ścianie budynku od strony skweru wciąż widnieje malowany napis: „W tym miejscu objawiła się Matka Boska w 1890 r.”. To miejsce jedynego nad Newą uznanego przez cerkiew objawienia NMP nadal otoczone jest kultem. Sam budynek ochronki jest obecnie użytkowany przez szkołę muzyczną.