Urickogo ul. nr 29 G, Gatczina
Урицкого ул., nr 29 G, Гатчина
Rzymskokatolicki kościół pw. NMP Karmelitańskiej zbudowany został ze składek wiernych w latach 1906-11. Fot. z 2014 r. © MCK (fot. S. Yonov).
10.03.2016
Урицкого ул., nr 29 G [Urickogo ul. nr 29 G], Гатчина [Gatczina]
Rzymskokatolicki kościół pw. NMP Karmelitańskiej [Церковь Пресвятой Девы Марии Кармельской], zbudowany ze składek wiernych w latach 1906–1911. Katolicka społeczność Gatczyny liczyła w latach 70. XIX w. ok. 300 wiernych. W roku 1876 otrzymali oni pozwolenie na budowę niewielkiego drewnianego kościoła, który 19 grudnia tego roku poświęcił ks. kanonik Konstanty Maculewicz (1841-1906). Ponieważ liczba wiernych stale rosła, w 1906 r. udało się uzyskać zgodę na budowę nowej murowanej świątyni. Neogotycką, ceglaną budowlę zaprojektował architekt i inżynier cywilny Lew Szyszko (1872–1943). Konsekracji kościoła dokonał 13 listopada 1911 r. abp Jan Cieplak (1857–1926), stała się ona wówczas filią petersburskiej parafii św. Katarzyny. Pierwszym proboszczem był w Gatczynie od roku 1910 do października 1913 o. Kazimierz Skrynda, a ostatnim przed likwidacją parafii, od grudnia 1919 do sierpnia 1931 r. o. Władysław Czegis (1888 – po 1938). W latach 1914–1917, gdy Gatczynę zasiedlili uchodźcy wojenni, w listopadzie 1915 r. pojawił się w charakterze ich kapelana ks. Stanisław Irtman. Liczba parafian wzrosła początkowo do 2 tys., by w 1916 r. osiągnąć 5,7 tys. Powstała wtedy cała polska dzielnica, nazywana Zagwozdką. W tym czasie w Gatczynie powstał też „polski” cmentarz wojenny, a przy świątyni działała szkoła dla dzieci uchodźców.
W latach 20. XX w. zaczęły się represje w stosunku do miejscowej wspólnoty katolickiej. Kościół zamknięto najpierw czasowo od lipca 1922 do czerwca 1923 r., a ostatecznie w 1937 r. Przed wybuchem II wojny światowej urządzono w nim piekarnię. W czasie działań wojennych dawna świątynia została poważnie zniszczona (runęły wieża i transept). Po wojnie w resztach jej murów urządzono warsztat stolarski i garaż. Od roku 1992 zaczęto odbudowywać świątynię z ruin, ale wierni odzyskali ją oficjalnie dopiero 22 września 1995 r. Z braku środków odremontowano jedynie prezbiterium, gdzie od roku 1997 odprawiane są nabożeństwa dla ok. 50 osób. W parafii pracują obecnie księża salezjanie, którzy oprócz działalności duszpasterskiej prowadzą tu szkołę o specjalizacjach poligrafia i księgowość oraz drukarnię i wydawnictwo.
Rzymskokatolicki kościół pw. NMP Karmelitańskiej [Церковь Пресвятой Девы Марии Кармельской], zbudowany ze składek wiernych w latach 1906–1911. Katolicka społeczność Gatczyny liczyła w latach 70. XIX w. ok. 300 wiernych. W roku 1876 otrzymali oni pozwolenie na budowę niewielkiego drewnianego kościoła, który 19 grudnia tego roku poświęcił ks. kanonik Konstanty Maculewicz (1841-1906). Ponieważ liczba wiernych stale rosła, w 1906 r. udało się uzyskać zgodę na budowę nowej murowanej świątyni. Neogotycką, ceglaną budowlę zaprojektował architekt i inżynier cywilny Lew Szyszko (1872–1943). Konsekracji kościoła dokonał 13 listopada 1911 r. abp Jan Cieplak (1857–1926), stała się ona wówczas filią petersburskiej parafii św. Katarzyny. Pierwszym proboszczem był w Gatczynie od roku 1910 do października 1913 o. Kazimierz Skrynda, a ostatnim przed likwidacją parafii, od grudnia 1919 do sierpnia 1931 r. o. Władysław Czegis (1888 – po 1938). W latach 1914–1917, gdy Gatczynę zasiedlili uchodźcy wojenni, w listopadzie 1915 r. pojawił się w charakterze ich kapelana ks. Stanisław Irtman. Liczba parafian wzrosła początkowo do 2 tys., by w 1916 r. osiągnąć 5,7 tys. Powstała wtedy cała polska dzielnica, nazywana Zagwozdką. W tym czasie w Gatczynie powstał też „polski” cmentarz wojenny, a przy świątyni działała szkoła dla dzieci uchodźców.
W latach 20. XX w. zaczęły się represje w stosunku do miejscowej wspólnoty katolickiej. Kościół zamknięto najpierw czasowo od lipca 1922 do czerwca 1923 r., a ostatecznie w 1937 r. Przed wybuchem II wojny światowej urządzono w nim piekarnię. W czasie działań wojennych dawna świątynia została poważnie zniszczona (runęły wieża i transept). Po wojnie w resztach jej murów urządzono warsztat stolarski i garaż. Od roku 1992 zaczęto odbudowywać świątynię z ruin, ale wierni odzyskali ją oficjalnie dopiero 22 września 1995 r. Z braku środków odremontowano jedynie prezbiterium, gdzie od roku 1997 odprawiane są nabożeństwa dla ok. 50 osób. W parafii pracują obecnie księża salezjanie, którzy oprócz działalności duszpasterskiej prowadzą tu szkołę o specjalizacjach poligrafia i księgowość oraz drukarnię i wydawnictwo.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Urickogo ul. nr 29 G, Gatczina
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej