Niewskij pr. nr 7–9
Невский пр., nr 7–9
Budynek Banku Wawelberga zbudowany w latach 1911-12 według M. Peretiatkowicza na zlecenie ówczesnego dyrektora rodzinnego imperium finansowego Michała Wawelberga, syna Hipolita. Fot. z 2013 r. © MCK (fot. S. Yonov).
09.03.2016
Невский пр., nr 7–9 [Niewskij pr. nr 7–9]
Budynek Banku Wawelberga [Банкирский Торговый дом Вавельбергов] zbudowany został w latach 1911–1912 według projektu polskiego architekta Mariana Peretiatkowicza (1872–1916) na zlecenie ówczesnego dyrektora rodzinnego imperium finansowego Michała Wawelberga (1880 – po 1939), syna Hipolita. Wcześniej bank Wawelbergów miał siedzibę przy prosp. Newskim 25. Jego nowy statut został zatwierdzony 15 grudnia 1911 r., a uroczyste otwarcie nowej siedziby odbyło się 1 marca 1912 r. Poprzedziły je kontrowersje związane z faktem, że w wyburzonym pod budowę gmachu domu działała przez wiele lat popularna restauracja „Bizancjum” [Византия].
Do dziś na szczycie fasady widnieją splecione litery „H” i „W”, będące inicjałami Hipolita Wawelberga (1844–1901), finansisty i filantropa, twórcy i właściciela Domu Bankowego swojego imienia w Warszawie (1848) i Petersburgu (1896). W 1917 r. bank, którego kapitał zakładowy wynosił 10 mln rubli, zmienił nazwę na Piotrogrodzki Bank Handlowy [Петроградский Торговый банк]. W tym okresie jego drugi oddział mieścił się przy prosp. Newskim 83, posiadał też oddziały w Moskwie i Charkowie. Oblicowana ciemnoszarym granitem neorenesansowa fasada przypomina florencki Pałac Medyceuszy. Dekorację rzeźbiarską fasady i wnętrz wykonali urodzony w Warszawie Leonid A. Dietrich (1877–1954) oraz Wasilij W. Kozłow (1887–1940).
W nowo wybudowanym domu oprócz siedziby banku znalazło się mieszkanie Wawelbergów oraz wytwórnia przyborów geodezyjnych i kreślarskich firmy Gerlach. W czasach najnowszych budynek Wawelbergów był wykorzystywany przez Agencję Komunikacji Powietrznej [Агентство воздушных сообщений], mieściły się tu także centralne kasy „Aerofłotu”. Około roku 2010 pojawiły się też plany przekształcenia go w luksusowy hotel.
Budynek Banku Wawelberga [Банкирский Торговый дом Вавельбергов] zbudowany został w latach 1911–1912 według projektu polskiego architekta Mariana Peretiatkowicza (1872–1916) na zlecenie ówczesnego dyrektora rodzinnego imperium finansowego Michała Wawelberga (1880 – po 1939), syna Hipolita. Wcześniej bank Wawelbergów miał siedzibę przy prosp. Newskim 25. Jego nowy statut został zatwierdzony 15 grudnia 1911 r., a uroczyste otwarcie nowej siedziby odbyło się 1 marca 1912 r. Poprzedziły je kontrowersje związane z faktem, że w wyburzonym pod budowę gmachu domu działała przez wiele lat popularna restauracja „Bizancjum” [Византия].
Do dziś na szczycie fasady widnieją splecione litery „H” i „W”, będące inicjałami Hipolita Wawelberga (1844–1901), finansisty i filantropa, twórcy i właściciela Domu Bankowego swojego imienia w Warszawie (1848) i Petersburgu (1896). W 1917 r. bank, którego kapitał zakładowy wynosił 10 mln rubli, zmienił nazwę na Piotrogrodzki Bank Handlowy [Петроградский Торговый банк]. W tym okresie jego drugi oddział mieścił się przy prosp. Newskim 83, posiadał też oddziały w Moskwie i Charkowie. Oblicowana ciemnoszarym granitem neorenesansowa fasada przypomina florencki Pałac Medyceuszy. Dekorację rzeźbiarską fasady i wnętrz wykonali urodzony w Warszawie Leonid A. Dietrich (1877–1954) oraz Wasilij W. Kozłow (1887–1940).
W nowo wybudowanym domu oprócz siedziby banku znalazło się mieszkanie Wawelbergów oraz wytwórnia przyborów geodezyjnych i kreślarskich firmy Gerlach. W czasach najnowszych budynek Wawelbergów był wykorzystywany przez Agencję Komunikacji Powietrznej [Агентство воздушных сообщений], mieściły się tu także centralne kasy „Aerofłotu”. Około roku 2010 pojawiły się też plany przekształcenia go w luksusowy hotel.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Niewskij pr. nr 7–9
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej