Niepokorjonnych pr. nr 72
Непокорённых пр., nr 72
W Alei Pamięci na cmentarzu Piskariowskim znajduje się odsłonięta 24 stycznia 2004 r., podczas uroczystych obchodów 60. rocznicy przerwania oblężenia, tablica „Polakom obrońcom Leningradu”. Fot. z r. 2013. © MCK (fot. S. Yonov).
10.03.2016
Непокорённых пр., nr 72 [Niepokorjonnych pr. nr 72]
Położony na południu od centrum miasta cmentarz Piskariowski [Пискарёвское кладбище] jest założoną pod koniec lat 30. XX w. ponad 26-hektarową nekropolią, która w latach wielkiej wojny ojczyźnianej (1941–1945) i blokady Leningradu (1942–1944) stała się jednym z głównych miejsc chowania zmarłych z głodu, zimna oraz w wyniku ostrzałów mieszkańców miasta i żołnierzy Frontu Leningradzkiego. Jest to największy na świecie cmentarz z czasów II wojny światowej, kryjący prochy ok. 420 tys. cywilów i 70 tys. wojskowych. O skali ofiar może świadczyć rekordowy pochówek z 15 lutego 1942 r., kiedy to złożono tu 8452 osoby. W latach 1945–1960 przekształcono go w kompleks memorialny [Пискарёвское мемориальное кладбище] według projektu architektów A. W. Wasiljewa i E. A. Lewinsona, którego uroczyste otwarcie nastąpiło 9 maja 1960 r.
Obecnie ma on status muzeum. Nad cmentarzem stale rozbrzmiewa muzyka żałobna wielkich europejskich kompozytorów, w tym Fryderyka Chopina. W Alei Pamięci znajduje się odsłonięta 24 stycznia 2004 r., podczas uroczystych obchodów 60. rocznicy przerwania oblężenia, tablica „Polakom obrońcom Leningradu”. W ceremonii tej poza oficjalnymi delegacjami uczestniczyli też zrzeszeni w sekcji weteranów Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Polonia” blokadnicy – Polacy. Ich wspomnienia zebrał Instytut Polski w Petersburgu, publikując je w 2004 r. w piątym tomie serii „Polonica Petropolitana”. Granitową płytę, pierwszą upamiętniającą przedstawicieli kraju spoza Wspólnoty Niepodległych Państw, ufundowało Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP.
Położony na południu od centrum miasta cmentarz Piskariowski [Пискарёвское кладбище] jest założoną pod koniec lat 30. XX w. ponad 26-hektarową nekropolią, która w latach wielkiej wojny ojczyźnianej (1941–1945) i blokady Leningradu (1942–1944) stała się jednym z głównych miejsc chowania zmarłych z głodu, zimna oraz w wyniku ostrzałów mieszkańców miasta i żołnierzy Frontu Leningradzkiego. Jest to największy na świecie cmentarz z czasów II wojny światowej, kryjący prochy ok. 420 tys. cywilów i 70 tys. wojskowych. O skali ofiar może świadczyć rekordowy pochówek z 15 lutego 1942 r., kiedy to złożono tu 8452 osoby. W latach 1945–1960 przekształcono go w kompleks memorialny [Пискарёвское мемориальное кладбище] według projektu architektów A. W. Wasiljewa i E. A. Lewinsona, którego uroczyste otwarcie nastąpiło 9 maja 1960 r.
Obecnie ma on status muzeum. Nad cmentarzem stale rozbrzmiewa muzyka żałobna wielkich europejskich kompozytorów, w tym Fryderyka Chopina. W Alei Pamięci znajduje się odsłonięta 24 stycznia 2004 r., podczas uroczystych obchodów 60. rocznicy przerwania oblężenia, tablica „Polakom obrońcom Leningradu”. W ceremonii tej poza oficjalnymi delegacjami uczestniczyli też zrzeszeni w sekcji weteranów Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Polonia” blokadnicy – Polacy. Ich wspomnienia zebrał Instytut Polski w Petersburgu, publikując je w 2004 r. w piątym tomie serii „Polonica Petropolitana”. Granitową płytę, pierwszą upamiętniającą przedstawicieli kraju spoza Wspólnoty Niepodległych Państw, ufundowało Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Niepokorjonnych pr. nr 72
ostatnio dodane
Hasła:
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej