Niekrasowa ul. nr 10
Некрасова ул., nr 10
Modernistyczna kamienica czynszowa Aleksandra. E. Burcewa (1869–1938), zbudowana w latach 1912-13 przez Iwana P. Wołodichina (1872 – po 1927) była od 1935 r. drugą siedzibą państwowego Polskiego Domu Oświaty im. Juliana Marchlewskiego (Polski Domproswiet). Fot. z 2013 r. © MCK (fot. S. Yonov).
01.12.2015
Некрасова ул., nr 10 [Niekrasowa ul. nr 10] (dawniej Бассейная ул. [Bassiejnaja ul.])
Modernistyczna kamienica czynszowa wydawcy, bibliografa i kolekcjonera Aleksandra E. Burcewa (1869–1938), zbudowana w latach 1912–1913 według projektu Iwana P. Wołodichina (1872 – po 1927), była od 1935 r. drugą siedzibą, przeniesionego z dawnego pałacu ks. Zinaidy I. Jusupowej (1810–1893) przy prosp. Litiejnym 42, państwowego Polskiego Domu Oświaty im. Juliana Marchlewskiego (Polski Domproswiet), czołowej placówki ideologicznej indoktrynacji w duchu Kominternu w Leningradzie i obwodzie leningradzkim. Pod tym adresem, w tzw. niekrasowskim zrzeszeniu domów oświaty, w znacznie gorszych niż w poprzednim miejscu warunkach gnieździły się też inne Domproswiety: żydowski, litewski, łotewski, białoruski, węgierski i fiński. Otrzymywały dofinansowanie z budżetu, ale większość środków na działalność musiały pozyskiwać we własnym zakresie. W tym celu np. Polski Dom Oświaty przez 22 dni w miesiącu wynajmował swoje najlepsze pomieszczenia innym organizacjom.
W ramach Polskiego Domproswietu działała biblioteka licząca ok. 12 tys. głównie polskich książek, która w 1936 r. miała 950 stałych czytelników. Przede wszystkim jednak funkcjonowały liczne kółka zainteresowań (od 6 do 11 w różnym okresie), m.in. szkolenia politycznego, historii WKP(b) i historii polskiego ruchu rewolucyjnego, militarne, antyreligijne, literackie oraz wokalne. Odbywały się także kursy języka polskiego dla dorosłych oraz warsztaty teatralne, które w latach 1933–1935 nosiły nazwę Polskich Warsztatów Teatralnych. Organizowano także publiczne odczyty, koncerty, dyskusje i imprezy dla dzieci. Od połowy lat 30. XX w. działalność polityczno-kulturalna w języku polskim stała się obiektem krytyki organów kontrolnych – ich zdaniem bowiem prowadziła do „wymywania treści socjalistycznej i pozostawiania tylko formy narodowej”. Obecnie kamienica jest siedzibą Wielkiego Teatru Lalek.
Modernistyczna kamienica czynszowa wydawcy, bibliografa i kolekcjonera Aleksandra E. Burcewa (1869–1938), zbudowana w latach 1912–1913 według projektu Iwana P. Wołodichina (1872 – po 1927), była od 1935 r. drugą siedzibą, przeniesionego z dawnego pałacu ks. Zinaidy I. Jusupowej (1810–1893) przy prosp. Litiejnym 42, państwowego Polskiego Domu Oświaty im. Juliana Marchlewskiego (Polski Domproswiet), czołowej placówki ideologicznej indoktrynacji w duchu Kominternu w Leningradzie i obwodzie leningradzkim. Pod tym adresem, w tzw. niekrasowskim zrzeszeniu domów oświaty, w znacznie gorszych niż w poprzednim miejscu warunkach gnieździły się też inne Domproswiety: żydowski, litewski, łotewski, białoruski, węgierski i fiński. Otrzymywały dofinansowanie z budżetu, ale większość środków na działalność musiały pozyskiwać we własnym zakresie. W tym celu np. Polski Dom Oświaty przez 22 dni w miesiącu wynajmował swoje najlepsze pomieszczenia innym organizacjom.
W ramach Polskiego Domproswietu działała biblioteka licząca ok. 12 tys. głównie polskich książek, która w 1936 r. miała 950 stałych czytelników. Przede wszystkim jednak funkcjonowały liczne kółka zainteresowań (od 6 do 11 w różnym okresie), m.in. szkolenia politycznego, historii WKP(b) i historii polskiego ruchu rewolucyjnego, militarne, antyreligijne, literackie oraz wokalne. Odbywały się także kursy języka polskiego dla dorosłych oraz warsztaty teatralne, które w latach 1933–1935 nosiły nazwę Polskich Warsztatów Teatralnych. Organizowano także publiczne odczyty, koncerty, dyskusje i imprezy dla dzieci. Od połowy lat 30. XX w. działalność polityczno-kulturalna w języku polskim stała się obiektem krytyki organów kontrolnych – ich zdaniem bowiem prowadziła do „wymywania treści socjalistycznej i pozostawiania tylko formy narodowej”. Obecnie kamienica jest siedzibą Wielkiego Teatru Lalek.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Niekrasowa ul. nr 10
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej