Moskowskij pr. nr 18 i 20
Московский пр., nr 18 i 20
W podwórzu dwóch XIX-wiecznych kamienic czynszowych W. M. Orłowa działała Polska Kuchnia Studencka – tania stołówka z własną kuchnią, założona przez inż. technologa G. Kamińskiego, a finansowana przez znanego bankiera i filantropa H. Wawelberga. Fot. po 2005 r. © MCK (fot. E. Ziółkowska).
09.03.2016
Московский пр., nr 18 i 20 [Moskowskij pr. nr 18 i 20] (dawniej Забалканский пр. [Zabałkanskij pr.])
Pod tym adresem w podwórzu dwóch XIX-wiecznych kamienic czynszowych działała Polska Kuchnia Studencka – tania stołówka z własną kuchnią, założona przez inżyniera technologa Gustawa Kamińskiego, a finansowana przez znanego bankiera i filantropa Hipolita Wawelberga (1843–1901). Jej lokalizacja nie była przypadkowa, gdyż znajdowała się w pobliżu trzech szczególnie popularnych wśród Polaków petersburskich uczelni: Instytutu Inżynierów Komunikacji, Instytutu Inżynierów Cywilnych i Instytutu Technologicznego. W tym ostatnim w 1882 r. zorganizowano liczące kilkadziesiąt osób Koło Polskie, które udzielało różnorakiej pomocy koleżeńskiej, m.in. sprawowało nadzór nad Ogólnostudencką Kasą Polską oraz Polską Kuchnią Studencką.
Jak podawał petersburski „Kraj”, w roku 1882 na ogólną liczbę kształcących się w różnych uczelniach rosyjskiej stolicy 925 Polaków aż 140 nie miało stałego dochodu, a największą grupę wśród nich stanowiły osoby dysponujące miesięcznym dochodem w granicach 20–40 rubli. W tych okolicznościach prowadzona przez działające od 1884 r. Rzymskokatolickie Towarzystwo Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny Polska Kuchnia Studencka była dla wielu z nich podstawowym źródłem pożywienia. Służyła nie tylko celom gastronomicznym, szybko stała się bowiem swego rodzaju klubem dyskusyjnym, w którym gromadziła się polska inteligencja, profesorowie, dziennikarze, działacze różnych opcji politycznych. Odbywały się w niej wiece, zebrania i dyskusje, a co roku w dniach 7–8/19–20 lutego tzw. lutówki, czyli uroczystości związane z rocznicą założenia Uniwersytetu Petersburskiego. W pomieszczeniach Polskiej Kuchni Studenckiej mieściła się także biblioteka z czytelnią, które legalnie działały od roku 1881. Na potrzeby biblioteki prenumerowano polskie czasopisma (np. w 1883 r. były to 33 tytuły).
Podczas I wojny światowej Polska Kuchnia Studencka przekształciła się w instytucję charytatywną, która we współpracy z Polskim Towarzystwem Pomocy Ofiarom Wojny wydawała uciekinierom i ewakuowanym Polakom bezpłatne i ulgowe obiady. Zakończyła działalność w 1918 r.
Pod tym adresem w podwórzu dwóch XIX-wiecznych kamienic czynszowych działała Polska Kuchnia Studencka – tania stołówka z własną kuchnią, założona przez inżyniera technologa Gustawa Kamińskiego, a finansowana przez znanego bankiera i filantropa Hipolita Wawelberga (1843–1901). Jej lokalizacja nie była przypadkowa, gdyż znajdowała się w pobliżu trzech szczególnie popularnych wśród Polaków petersburskich uczelni: Instytutu Inżynierów Komunikacji, Instytutu Inżynierów Cywilnych i Instytutu Technologicznego. W tym ostatnim w 1882 r. zorganizowano liczące kilkadziesiąt osób Koło Polskie, które udzielało różnorakiej pomocy koleżeńskiej, m.in. sprawowało nadzór nad Ogólnostudencką Kasą Polską oraz Polską Kuchnią Studencką.
Jak podawał petersburski „Kraj”, w roku 1882 na ogólną liczbę kształcących się w różnych uczelniach rosyjskiej stolicy 925 Polaków aż 140 nie miało stałego dochodu, a największą grupę wśród nich stanowiły osoby dysponujące miesięcznym dochodem w granicach 20–40 rubli. W tych okolicznościach prowadzona przez działające od 1884 r. Rzymskokatolickie Towarzystwo Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny Polska Kuchnia Studencka była dla wielu z nich podstawowym źródłem pożywienia. Służyła nie tylko celom gastronomicznym, szybko stała się bowiem swego rodzaju klubem dyskusyjnym, w którym gromadziła się polska inteligencja, profesorowie, dziennikarze, działacze różnych opcji politycznych. Odbywały się w niej wiece, zebrania i dyskusje, a co roku w dniach 7–8/19–20 lutego tzw. lutówki, czyli uroczystości związane z rocznicą założenia Uniwersytetu Petersburskiego. W pomieszczeniach Polskiej Kuchni Studenckiej mieściła się także biblioteka z czytelnią, które legalnie działały od roku 1881. Na potrzeby biblioteki prenumerowano polskie czasopisma (np. w 1883 r. były to 33 tytuły).
Podczas I wojny światowej Polska Kuchnia Studencka przekształciła się w instytucję charytatywną, która we współpracy z Polskim Towarzystwem Pomocy Ofiarom Wojny wydawała uciekinierom i ewakuowanym Polakom bezpłatne i ulgowe obiady. Zakończyła działalność w 1918 r.
Materiały związane z hasłem
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej