Kronwierkskij pr. nr 31
Кронверкский пр., nr 31
Nieistniejący już dziś dom należący do rodziny inżyniera technologa W. S. Dojnikowa, w latach 1914–1918 mieścił szpital dla rannych żołnierzy polskich, zorganizowany i prowadzony przez działający w Petersburgu od 1906 r. Polski Związek Lekarzy i Przyrodników...
09.03.2016
Кронверкский пр., nr 31 [Kronwierkskij pr. nr 31]
Nieistniejący już dziś dom należący do rodziny inżyniera technologa W. S. Dojnikowa, w latach 1914–1918 mieścił szpital dla rannych żołnierzy polskich, zorganizowany i prowadzony przez działający w Petersburgu od 1906 r. Związek Polski Lekarzy i Przyrodników. Z końcem sierpnia 1914 r. w Petersburgu funkcjonowało 28 szpitali, klinik i lazaretów, w których było 484 żołnierzy Polaków, w listopadzie tego roku liczba obsługujących wojsko placówek szpitalnych wzrosła do 415, a znajdujących się w nich Polaków szacowano na ok. 1,5 tys.
Jednym z założycieli tzw. Szpitala Polskiego był prezes zarządu Związku Stanisław Zaleski (1858–1923), chemik i balneolog, profesor Uniwersytetu Petersburskiego. Kwestię organizacji szpitala poruszono na zebraniu związku 8 sierpnia 1914 r., a od 11 sierpnia pod przewodnictwem Zaleskiego podjął pracę komitet organizacyjny szpitala. Uroczyste otwarcie i poświęcenie szpitala, którego dokonał bp Jan Cieplak (1857–1926), odbyło się 7 września 1914 r., a uczestniczyło w nim ok. 1 tys. osób, wśród nich wielu oficjeli, m.in. hr. Iwan I. Tołstoj (1858–1916)przewodniczący zarządu miejskiego, i ks. Aleksandr N. Obolenski (1872–1924), stołeczny gradonaczalnik.
Wokół organizacji i urządzenia szpitala szybko powstał ruch społeczny. Jak donosił 5 września „Dziennik Petersburski”, ofiarowano na ten cel w sumie ponad 145 tys. rubli. W lokalu Domu Polskiego „Ognisko” zorganizowano kurs przygotowawczy dla przyszłych pielęgniarek. „Dziennik Piotrogrodzki” zamieścił apel do kobiet wzywający do niesienia rannym pociechy duchowej, m.in. w postaci zbierania dla nich książek. Szybko też skompletowano polski personel medyczny, wśród którego znalazło się wielu wybitnych petersburskich lekarzy, takich jak np. Józef Kazimierz Ziemacki (1856–1925).
Nieistniejący już dziś dom należący do rodziny inżyniera technologa W. S. Dojnikowa, w latach 1914–1918 mieścił szpital dla rannych żołnierzy polskich, zorganizowany i prowadzony przez działający w Petersburgu od 1906 r. Związek Polski Lekarzy i Przyrodników. Z końcem sierpnia 1914 r. w Petersburgu funkcjonowało 28 szpitali, klinik i lazaretów, w których było 484 żołnierzy Polaków, w listopadzie tego roku liczba obsługujących wojsko placówek szpitalnych wzrosła do 415, a znajdujących się w nich Polaków szacowano na ok. 1,5 tys.
Jednym z założycieli tzw. Szpitala Polskiego był prezes zarządu Związku Stanisław Zaleski (1858–1923), chemik i balneolog, profesor Uniwersytetu Petersburskiego. Kwestię organizacji szpitala poruszono na zebraniu związku 8 sierpnia 1914 r., a od 11 sierpnia pod przewodnictwem Zaleskiego podjął pracę komitet organizacyjny szpitala. Uroczyste otwarcie i poświęcenie szpitala, którego dokonał bp Jan Cieplak (1857–1926), odbyło się 7 września 1914 r., a uczestniczyło w nim ok. 1 tys. osób, wśród nich wielu oficjeli, m.in. hr. Iwan I. Tołstoj (1858–1916)przewodniczący zarządu miejskiego, i ks. Aleksandr N. Obolenski (1872–1924), stołeczny gradonaczalnik.
Wokół organizacji i urządzenia szpitala szybko powstał ruch społeczny. Jak donosił 5 września „Dziennik Petersburski”, ofiarowano na ten cel w sumie ponad 145 tys. rubli. W lokalu Domu Polskiego „Ognisko” zorganizowano kurs przygotowawczy dla przyszłych pielęgniarek. „Dziennik Piotrogrodzki” zamieścił apel do kobiet wzywający do niesienia rannym pociechy duchowej, m.in. w postaci zbierania dla nich książek. Szybko też skompletowano polski personel medyczny, wśród którego znalazło się wielu wybitnych petersburskich lekarzy, takich jak np. Józef Kazimierz Ziemacki (1856–1925).
Materiały związane z hasłem
Hasła powiązane:
Związek Polski Lekarzy i Przyrodników (ZPLiP)
Indeks adresowy:
Kronwierkskij pr. nr 31
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej