Kriukowa kan. nab. nr 15
Крюкова кан. наб., nr 15
XVIII-wieczny dom szkutnika D. A. Massalskiego przebudowany w latach 1818-19 w duchu klasycyzmu poddano połowie XIX w. kolejnej przebudowie. W latach 1931-33 był on siedzibą szkoły średniej z m.in. polskim językiem nauczania. © citywalls.ru
01.12.2015
Крюкова кан. наб., nr 15 [Kriukowa kan. nab. nr 15]
XVIII-wieczny dom szkutnika Daniła A. Massalskiego, przebudowany w latach 1818–1819 w duchu klasycyzmu przez wybitnych architektów Konstantina A. Thona (1794–1881) i Wasilija P. Stasowa (1769–1848), poddano w połowie XIX w. kolejnej przebudowie. W latach 1931–1933 był siedzibą szkoły średniej m.in. z polskim językiem nauczania.
Jeszcze w 1931 r. mieściła się tu niemiecka Szkoła Średnia nr 33 z XIX-wiecznymi tradycjami. Radzieckie władze oświatowe przeprowadziły w niej eksperyment polegający na utworzeniu wielonarodowej szkoły, tzw. internacjonalistycznego kombinatu edukacyjnego dla 3 tys. uczniów, złożonego z trzech narodowych oddziałów: niemieckiego, żydowskiego i polskiego. Na pierwszym poziomie, podstawowym, obowiązywał tylko język ojczysty, na drugim, średnim, językami wykładowymi były język ojczysty i rosyjski. Eksperyment mechanicznego połączenia szkół z tak wielką liczbą uczniów nie powiódł się jednak i od 1933 r. szkoła ponownie stała się szkołą średnią z niemieckim językiem nauczania.
XVIII-wieczny dom szkutnika Daniła A. Massalskiego, przebudowany w latach 1818–1819 w duchu klasycyzmu przez wybitnych architektów Konstantina A. Thona (1794–1881) i Wasilija P. Stasowa (1769–1848), poddano w połowie XIX w. kolejnej przebudowie. W latach 1931–1933 był siedzibą szkoły średniej m.in. z polskim językiem nauczania.
Jeszcze w 1931 r. mieściła się tu niemiecka Szkoła Średnia nr 33 z XIX-wiecznymi tradycjami. Radzieckie władze oświatowe przeprowadziły w niej eksperyment polegający na utworzeniu wielonarodowej szkoły, tzw. internacjonalistycznego kombinatu edukacyjnego dla 3 tys. uczniów, złożonego z trzech narodowych oddziałów: niemieckiego, żydowskiego i polskiego. Na pierwszym poziomie, podstawowym, obowiązywał tylko język ojczysty, na drugim, średnim, językami wykładowymi były język ojczysty i rosyjski. Eksperyment mechanicznego połączenia szkół z tak wielką liczbą uczniów nie powiódł się jednak i od 1933 r. szkoła ponownie stała się szkołą średnią z niemieckim językiem nauczania.
Materiały związane z hasłem
Hasła powiązane:
Polskie placówki oświatowe w Piotrogrodzie–Leningradzie (1918–1937)
Indeks adresowy:
Kriukowa kan. nab. nr 15
ostatnio dodane
Hasła:
Kochański Paweł
Polacy w Zakładach Putiłowskich (1868–1937)
Związek Młodzieży Polskiej „Zet” w Petersburgu / Piotrogrodzie
Niżyńska Bronisława
Więckowski Aleksander Józef
Słonimski Siergiej
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Jocher Adam Teofil
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej