Kowienskij pier. nr 7
Ковенский пер., nr 7
Kościół Notre Dame de France – Matki Bożej z Lourdes – widok współczesny. Fot. z r. 2012. © MCK (fot. S. Yonov)
11.04.2016
Ковенский пер., nr 7 [Kowienskij pier. nr 7]
Kościół Notre Dame de France – Matki Bożej z Lourdes. W 1898 r. Francuzi-katolicy mieszkający w Petersburgu, skupieni od 1901 r. w liczącej ok. 1,2 tys. osób parafii, uzyskali zgodę władz na budowę własnej świątyni. Jej projekt przygotował w 1902 r. znany petersburski architekt Leontij N. Benois (1856–1928). Budowę rozpoczęto w roku 1903. Wzniesiono wtedy ściany pierwszej kondygnacji, po czym z powodu braku funduszy budowę wstrzymano. Pomocnik Benois, polski inżynier cywilny i architekt Marian Peretiatkowicz (1872–1916), zmienił wówczas nieco pierwotny projekt i prace wznowiono. W efekcie wzniesiono budowlę w stylu neoromańskim z elementami północnego (fińskiego) modernizmu. Ściany zewnętrzne obłożono blokami grubo ciosanego kamienia, a jednonawowe wnętrze wyposażono w żelbetonowe sklepienie. Uroczysta konsekracja świątyni odbyła się 2 listopada 1909 r., a dokonał jej metropolita mohylewski bp Jan Cieplak (1857–1926). W latach 1938–1992 kościół był jedyną czynną świątynią katolicką w Petersburgu. W sierpniu 1926 r. został tu potajemnie wyświęcony na biskupa i mianowany administratorem apostolskim w Leningradzie ks. Antoni Malecki (1861–1935). W 1938 r. praktycznie przestała istnieć tutejsza francuska wspólnota katolicka. Po II wojnie światowej gromadzili się tu katolicy różnych narodowości, głównie Polacy. W 1953 r. wikarym na Kowieńskim został ks. Jan Budkiewicz (1867–1923), aresztowany w roku 1967 i skazany na siedem lat łagrów. Odrodzenie życia parafialnego nastąpiło w latach 90. XX w., obecnie parafia liczy ok. 500 wiernych.
Kościół Notre Dame de France – Matki Bożej z Lourdes. W 1898 r. Francuzi-katolicy mieszkający w Petersburgu, skupieni od 1901 r. w liczącej ok. 1,2 tys. osób parafii, uzyskali zgodę władz na budowę własnej świątyni. Jej projekt przygotował w 1902 r. znany petersburski architekt Leontij N. Benois (1856–1928). Budowę rozpoczęto w roku 1903. Wzniesiono wtedy ściany pierwszej kondygnacji, po czym z powodu braku funduszy budowę wstrzymano. Pomocnik Benois, polski inżynier cywilny i architekt Marian Peretiatkowicz (1872–1916), zmienił wówczas nieco pierwotny projekt i prace wznowiono. W efekcie wzniesiono budowlę w stylu neoromańskim z elementami północnego (fińskiego) modernizmu. Ściany zewnętrzne obłożono blokami grubo ciosanego kamienia, a jednonawowe wnętrze wyposażono w żelbetonowe sklepienie. Uroczysta konsekracja świątyni odbyła się 2 listopada 1909 r., a dokonał jej metropolita mohylewski bp Jan Cieplak (1857–1926). W latach 1938–1992 kościół był jedyną czynną świątynią katolicką w Petersburgu. W sierpniu 1926 r. został tu potajemnie wyświęcony na biskupa i mianowany administratorem apostolskim w Leningradzie ks. Antoni Malecki (1861–1935). W 1938 r. praktycznie przestała istnieć tutejsza francuska wspólnota katolicka. Po II wojnie światowej gromadzili się tu katolicy różnych narodowości, głównie Polacy. W 1953 r. wikarym na Kowieńskim został ks. Jan Budkiewicz (1867–1923), aresztowany w roku 1967 i skazany na siedem lat łagrów. Odrodzenie życia parafialnego nastąpiło w latach 90. XX w., obecnie parafia liczy ok. 500 wiernych.
Materiały związane z hasłem
Indeks adresowy:
Kowienskij pier. nr 7
ostatnio dodane
Hasła:
Niżyńska Bronisława
Więckowski Aleksander Józef
Słonimski Siergiej
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Jocher Adam Teofil
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej