A A A

Kostiuszko ul. nr 16

Костюшко ул., nr 16


Ulica im. T. Kościuszki w wielkopłytowym osiedlu mieszkaniowym z lat 70. XX w. w pobliżu Sriedniej Rogatki. W topografii Petersburga jest to jeden z nielicznych „polskich” śladów. Fot. z 2013 r. © MCK (fot. S. Yonov).
09.03.2016
Kostiuszko ul. nr 16
Костюшко ул., nr 16 [Kostiuszko ul. nr 16] (koło Средней Рогатки [Sriedniaj Rogatki])

Przy ul. Kościuszki, na wielkopłytowym osiedlu mieszkaniowym z lat 70. XX w., w ścianie szczytowej jednego z bloków pod nr. 16 znajduje się kamienna tablica poświęcona Tadeuszowi Kościuszce (1746–1817), odsłonięta w 1976 r., z napisem w języku rosyjskim: „Tadeusz Kościuszko (1746–1817) – bohater polskiego ruchu narodowowyzwoleńczego, przywódca powstania 1794 roku”.

Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w insurekcji 1794 r., wzięty do niewoli rosyjskiej po bitwie pod Maciejowicami (10 października 1794), w początkach grudnia tego roku trafił do twierdzy Pietropawłowskiej. Przetrzymywany był najpierw w Domu Komendanckim twierdzy. Latem 1795 r. został przeniesiony z woli carycy Katarzyny II (1729–1796) do domu dostawcy dworu Heinricha Christiana Stegelmanna (1708-1763)  [Дворец Г. Х. Штегельмана] nad rzeką Mojką (nr 50 m. 2), gdzie mógł korzystać z większej swobody. Przebywać też miał w pałacu Marmurowym, rezydencji faworyta carowej hr. Grigorija G. Orłowa (1734–1783), jednak prawdziwość tej informacji wzbudza kontrowersje wśród historyków. Wolność odzyskał po śmierci Katarzyny II z rąk jej syna cara Pawła I (1754–1801). Został uwolniony w końcu 1796 r., a wydarzenie to uwieczniono w popularnych grawiurach, m.in. autorstwa Aleksandra Orłowskiego (1777–1823).
Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszej witryny. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na twoim dysku zmień ustawienia przeglądarki
Akceptuję
Więcej informacji