Kiriłłowskaja ul. nr 19
Кирилловская ул., nr 19
Zakłady Wychowawczo-Rzemieślnicze i przytułek dla chłopców Rzymskokatolickiego Towarzystwa Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny mieściły się w latach 1913-18 w budynku ufundowanym przez inż. Michała Kierbedzia (1854–1932), stąd przyjęła się nazwa Dom Kierbedzia. Fot. z 2013 r.. © MCK (fot. S. Yonov).
01.12.2015
Кирилловская ул., nr 19 [Kiriłłowskaja ul. nr 19]
Dom Kierbedzia, Zakłady Wychowawczo-Rzemieślnicze i przytułek dla chłopców Rzymskokatolickiego Towarzystwa Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny. W latach 1913–1918 siedziba Zakładów Wychowawczo-Rzemieślniczych dla polskich sierot – chłopców, ufundowana kosztem 165 tys. rubli przez pracującego w kolejnictwie inżyniera Michała Kierbedzia (1854–1932), syna słynnego budowniczego mostów Stanisława Kierbedzia (1810–1899), stąd nazwa Dom im. Michała Kierbedzia.
Ten nowoczesny budynek został wzniesiony z inicjatywy zafascynowanego systemem wychowawczym ks. Giovanniego M. Bosco (1815–1888) ks. Antoniego Maleckiego (1861–1935). Założona przez niego w roku 1889 i finansowana z własnych środków skromna ochronka dla chłopców rozrosła się w sierociniec, który w roku 1890 przejęło pod swe skrzydła Rzymskokatolickie Towarzystwo Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny. W 1895 r. zakupiło ono na Piaskach obszerny plac, na którym stanął trzypiętrowy dom według projektu architekta Mariana Peretiatkowicza (1872–1916). Mieścił jedyne w Rosji polskie czteroklasowe progimnazjum męskie, dwa przedszkola, internat, stołówkę i bibliotekę. Działały tu chór i orkiestra, a przede wszystkim warsztaty: stolarski, introligatorski, wikliniarski i ślusarsko-mechaniczny, w których podopiecznych przyuczało do zawodu 50 robotników. Uroczyste otwarcie Domu im. Michała Kierbedzia nastąpiło 13 października 1913 r. Wychowankowie, ucząc się zawodu, otrzymywali również wykształcenie ogólne. Co roku progimnazjum kończyło kilkunastu chłopców przygotowanych do samodzielnego życia.
Po wybuchu I wojny światowej (1914) w związku z masowym napływem ewakuowanych z Królestwa Polskiego liczba podopiecznych wzrosła do 800. Wówczas też Dom Kierbedzia stał się znaczącym centrum polskiego życia społeczno-kulturalnego. Nie trwało to jednak długo, gdyż w listopadzie 1918 r. został znacjonalizowany przez bolszewików.
W znajdującym się na terenie posesji drewnianym piętrowym budynku została też urządzona neogotycka kaplica pw. Najświętszego Serca NMP, mogąca pomieścić 700 wiernych. W roku 1919, chcąc ją ratować przed zamknięciem, utworzono przy niej parafię z ks. Maleckim jako proboszczem. Ostatecznie kaplica została zamknięta 21 stycznia 1933 r., a następnie rozebrana.
Po II wojnie światowej Dom Kierbedzia stał się siedzibą Biblioteki Obwodowej. W 2000 r. jego ostatnie piętro oddano w użytkowanie miejscowemu oddziałowi Caritasu. W 2006 r. dzięki staraniom proboszcza parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ks. Krzysztofa Pożarskiego na fasadzie odsłonięto dwujęzyczną tablicę upamiętniającą bp. Antoniego Maleckiego.
Dom Kierbedzia, Zakłady Wychowawczo-Rzemieślnicze i przytułek dla chłopców Rzymskokatolickiego Towarzystwa Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny. W latach 1913–1918 siedziba Zakładów Wychowawczo-Rzemieślniczych dla polskich sierot – chłopców, ufundowana kosztem 165 tys. rubli przez pracującego w kolejnictwie inżyniera Michała Kierbedzia (1854–1932), syna słynnego budowniczego mostów Stanisława Kierbedzia (1810–1899), stąd nazwa Dom im. Michała Kierbedzia.
Ten nowoczesny budynek został wzniesiony z inicjatywy zafascynowanego systemem wychowawczym ks. Giovanniego M. Bosco (1815–1888) ks. Antoniego Maleckiego (1861–1935). Założona przez niego w roku 1889 i finansowana z własnych środków skromna ochronka dla chłopców rozrosła się w sierociniec, który w roku 1890 przejęło pod swe skrzydła Rzymskokatolickie Towarzystwo Dobroczynności przy kościele św. Katarzyny. W 1895 r. zakupiło ono na Piaskach obszerny plac, na którym stanął trzypiętrowy dom według projektu architekta Mariana Peretiatkowicza (1872–1916). Mieścił jedyne w Rosji polskie czteroklasowe progimnazjum męskie, dwa przedszkola, internat, stołówkę i bibliotekę. Działały tu chór i orkiestra, a przede wszystkim warsztaty: stolarski, introligatorski, wikliniarski i ślusarsko-mechaniczny, w których podopiecznych przyuczało do zawodu 50 robotników. Uroczyste otwarcie Domu im. Michała Kierbedzia nastąpiło 13 października 1913 r. Wychowankowie, ucząc się zawodu, otrzymywali również wykształcenie ogólne. Co roku progimnazjum kończyło kilkunastu chłopców przygotowanych do samodzielnego życia.
Po wybuchu I wojny światowej (1914) w związku z masowym napływem ewakuowanych z Królestwa Polskiego liczba podopiecznych wzrosła do 800. Wówczas też Dom Kierbedzia stał się znaczącym centrum polskiego życia społeczno-kulturalnego. Nie trwało to jednak długo, gdyż w listopadzie 1918 r. został znacjonalizowany przez bolszewików.
W znajdującym się na terenie posesji drewnianym piętrowym budynku została też urządzona neogotycka kaplica pw. Najświętszego Serca NMP, mogąca pomieścić 700 wiernych. W roku 1919, chcąc ją ratować przed zamknięciem, utworzono przy niej parafię z ks. Maleckim jako proboszczem. Ostatecznie kaplica została zamknięta 21 stycznia 1933 r., a następnie rozebrana.
Po II wojnie światowej Dom Kierbedzia stał się siedzibą Biblioteki Obwodowej. W 2000 r. jego ostatnie piętro oddano w użytkowanie miejscowemu oddziałowi Caritasu. W 2006 r. dzięki staraniom proboszcza parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ks. Krzysztofa Pożarskiego na fasadzie odsłonięto dwujęzyczną tablicę upamiętniającą bp. Antoniego Maleckiego.
Materiały związane z hasłem
ostatnio dodane
Hasła:
Niżyńska Bronisława
Więckowski Aleksander Józef
Słonimski Siergiej
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Jocher Adam Teofil
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej