Wróblewski Konstanty / Вроблевский (Врублевский) Константин Харитонович (Иосиф-Валентин Каэтанович) (1868–1939), h. Ślepowron, malarz pejzażysta, grafik, pedagog.

Urodził się 11/23 marca 1868 r. w Latyczowie (gub. podolska, obecnie obwód chmielnicki na Ukrainie) w rodzinie szlacheckiej. Dzieciństwo spędził w Odessie, gdzie ojciec pracował jako lekarz w szpitalu miejskim. Uczył się w utworzonym w 1863 r. gimnazjum im. Armanda Emmanuela de Richelieu, studiował rysunek u malarza A. N. Suworowa, a następnie w latach 1887–1890 w otwartej w 1865 r. Odeskiej Szkole Rysunkowej, najpierw u A. A. Popowa, a od 1887 r. u Kiriaka K. Konstandiego (1852–1921).

W 1890 r. wyjechał do Petersburga i wstąpił do tamtejszej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych (ASP); od 1894 r. uczył się pejzażu w pracowni Archipa I. Kuindżiego (1841/1842–1910), był obok Nikołaja K. Rericha (1874–1947) jednym z jego najbliższych uczniów. W 1897 r. otrzymał tytuł artysty za obrazy W Karpatach i Poranek w górach. W 1898 r. z grupą uczniów Kuindżiego zwiedził Berlin, Drezno, Paryż i Wiedeń. W latach 1898–1902 wykładał w Szkole Stroganowskiej [Строгановское Центральное училище технического рисования] w Moskwie, w latach 1902–1903 – w szkole rysunkowej księżnej Marii K. Teniszewej (1858–1928), w latach zaś 1906–1914 w Szkole Rysunkowej Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych [Императорское общество поощрения художеств] (TZSP) w Petersburgu.

Zdobył sławę jako autor pejzaży południowej Rosji, Ukrainy i Karpat. W 1905 r. otrzymał nagrodę w konkursie im. A. I. Kuindżiego za obraz Za murami cerkwi, w 1915 r. – nagrodę TZSP im. hr. Siergieja G. Stroganowa (1852–1923) za pejzaż.

W 1904 r. wszedł w skład założycieli Stowarzyszenia Artystów. W 1909 r. został jednym z założycieli Towarzystwa im. A. I. Kuindżiego – wszedł do jego Zarządu, a w latach 1918–1922 pełnił funkcję prezesa. Brał udział w wystawach Moskiewskiego Towarzystwa Miłośników Sztuki (1898, 1899), Wiosennych Wystawach w salach ASP (corocznie w latach 1897–1916; kilkakrotnie zasiadał w jury), dorocznych i jesiennych wystawach Towarzystwa Artystów (1909–1917, 1922, 1923), pierwszej wystawie obrazów, etiud i szkiców Towarzystwa im. A. I. Kuindżiego (listopad 1917), Pierwszej Państwowej Wystawie Dzieł Sztuki (1919) w Pałacu Zimowym, Wystawie Obrazów Piotrogrodzkich Artystów Wszystkich Kierunków (1923), w wielu wystawach prowincjonalnych. Jego prace były reprodukowane w czasopismach „Stolica i Dwór Ziemiański” [Столица и усадьба], „Słońce Rosji” [Солнце России], „Ogoniok” [Огонек] i „Niwa” [Нива].

W Petersburgu/Piotrogrodzie mieszkał przy ul. Pantielejmonowskiej 7 [Пантелеймоновская ул.] (obecnie ul. Pestela [Пестеля ул.]) 7.

W 1922 r. wyjechał do Polski jako repatriant. Od 1924 r. mieszkał w Warszawie. Wykładał rysunek na Politechnice Warszawskiej. Malował pejzaże Karpat Wschodnich, Podola i Polesia. W latach 1925–1937 był członkiem komitetu, a od 1930–1932 wiceprezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (TSZP). Brał udział w wystawach TZSP (1925, 1927 – zdobył srebrny medal), w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929), Wystawie Artystów Piotrogrodzkiej ASP w Paryżu (1921), Wystawie Malarstwa Rosyjskiego w Kopenhadze (1929).

Zmarł w marcu 1939 r. w Warszawie (?).

Jego prace prezentowane są w Państwowym Muzeum Rosyjskim w Petersburgu i w innych muzeach w Rosji oraz na Ukrainie i w Polsce w Muzeum Narodowym w Warszawie.

(przekł. oryginalnego hasła Ewelina Sadanowicz)
Hasło po redakcji MCK, wersja oryginalna patrz: www.polskipetersburg.ru)

Bibliografia:
Вроблевский Константин Харитонович, w: Художники народов СССР: Биобиблиографический словарь, red. О. Э. Вольценбург, А.А. Федорова-Давыдова и др. Мocква 1976, t. 2, s. 354; Вроблевский Константин Харитонович, w: О. Л. Лейкинд, К. М. Махров, Д. С. Северюхин, Художники Русского зарубежья. 1917–1939. Биографический словарь. Санкт-Петербург 2000. s. 209, 210; К. К. Вроблевский, Исторический уголок на Волыни. Очерк с ил. и портр., „Огонек” 1912, nr 40, s. 6, 7; П. Д. Бучкин, О том, что в памяти. Записки художника, Ленинград 1963; А. А. Рылов, Воспоминания, Ленинград 1977, s. 70, 74, 83, 88, 102, 149, 209, 218; Российский государственный исторический архив (RGIA) w Sankt Petersburgu: F. 789, op. 1 (1890 r.), spr. 110, F. 791, op. 1, spr. 2, k. 3–4 (Wspomnienia A. I. Kuindżego).