Rubinsztejna ul. nr 23
Рубинштeйна yл., nr 23
W zbudowanym w 1911 r. przez A. A. Barysznikowa modernistycznym apartamentowcu Petersburskiego Zarządu Kupieckiego miała swa siedzibę redakcja „Głosu Polskiego”. W latach I wojny światowej redakcja udostępniła swe pomieszczenia na potrzeby Biura Komitetu Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. © citywalls.ru
01.12.2015
Рубинштeйна yл., nr 23 [Rubinsztejna ul. nr 23] (dawniej Троицкая yл. [Troickaja ul. nr 23])
Lokal redakcji „Głosu Polskiego” w zbudowanym w 1911 r. przez inżyniera architekta Aleksandra A. Barysznikowa (1877–1924) modernistycznym budynku mieszkalnym Petersburskiego Zarządu Kupieckiego [Жилой дом Петербургской купеческой управы] w latach I wojny światowej był siedzibą niosącego pomoc tysiącom wygnańców i uchodźców z Królestwa Polskiego i tzw. guberni zachodnich Biura Komitetu Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny (PTPOW).
Miejsce było nieprzypadkowe, gdyż to właśnie „Głos Polski” z redaktorem Remigiuszem Kwiatkowskim jako pierwszy podjął akcję pomocy napływającym tłumnie nad Newę rodakom. Powstałe w końcu sierpnia 1914 r. towarzystwo pierwotnie nosiło nazwę Towarzystwa Pomocy Biednym Rodzinom Polaków Uczestniczących w Wojnie oraz Zubożałej przez Wojnę Ludności Polskiej. Skład Biura Komitetu PTPOW wybrano podczas pierwszego zgromadzenia Komitetu 1 listopada 1914 r. Jego pracami kierowali: prezes – dyrektor Briańskich Zakładów Metalowych i współpracownik „Kraju” inżynier Władysław Żukowski (1868–1916), wiceprezesi – pracujący w kolejnictwie inżynier i poseł do IV Dumy Państwowej Henryk Święcicki (1852–1916) i proboszcz kościoła św. Katarzyny ks. Konstanty Budkiewicz (1867–1923), skarbnik – znany adwokat i działacz Towarzystwa Polskich Ekonomistów i Prawników Bolesław Olszamowski (1848–1920) i dwaj sekretarze redaktor Kwiatkowski i Jan Barchwitz. Fundusze pozyskiwane były ze środków powstałego we wrześniu 1914 r. charytatywnego Komitetu Wielkiej Księżnej Tatiany Nikołajewny (1897–1918), jak również z okolicznościowych imprez, publicznych zbiórek i składek członkowskich. Przeznaczano je zgodnie ze statutem, który głosił, że PTPOW „ma za zadanie okazywanie pomocy i współdziałania bezpośrednim i pośrednim ofiarom wojny”, na zapomogi, bezpłatne obiady, porady prawne i pośrednictwo pracy, a przede wszystkim na działalność organizowanych pod auspicjami PTPOW ochronek, przytułków, burs, żłobków i warsztatów rzemieślniczych. Obok Biura Komitetu działało Biuro Wykonawcze PTPOW mieszczące się w lokalu „Sokoła Polskiego” przy prosp. Izmajłowskim 16. We wrześniu 1915 r. działalność w Piotrogrodzie i okolicach przejął od Biura Komitetu Oddział Piotrogrodzki TPOW, który prowadził aż 36 różnego rodzaju instytucji pomocowych.
Lokal redakcji „Głosu Polskiego” w zbudowanym w 1911 r. przez inżyniera architekta Aleksandra A. Barysznikowa (1877–1924) modernistycznym budynku mieszkalnym Petersburskiego Zarządu Kupieckiego [Жилой дом Петербургской купеческой управы] w latach I wojny światowej był siedzibą niosącego pomoc tysiącom wygnańców i uchodźców z Królestwa Polskiego i tzw. guberni zachodnich Biura Komitetu Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny (PTPOW).
Miejsce było nieprzypadkowe, gdyż to właśnie „Głos Polski” z redaktorem Remigiuszem Kwiatkowskim jako pierwszy podjął akcję pomocy napływającym tłumnie nad Newę rodakom. Powstałe w końcu sierpnia 1914 r. towarzystwo pierwotnie nosiło nazwę Towarzystwa Pomocy Biednym Rodzinom Polaków Uczestniczących w Wojnie oraz Zubożałej przez Wojnę Ludności Polskiej. Skład Biura Komitetu PTPOW wybrano podczas pierwszego zgromadzenia Komitetu 1 listopada 1914 r. Jego pracami kierowali: prezes – dyrektor Briańskich Zakładów Metalowych i współpracownik „Kraju” inżynier Władysław Żukowski (1868–1916), wiceprezesi – pracujący w kolejnictwie inżynier i poseł do IV Dumy Państwowej Henryk Święcicki (1852–1916) i proboszcz kościoła św. Katarzyny ks. Konstanty Budkiewicz (1867–1923), skarbnik – znany adwokat i działacz Towarzystwa Polskich Ekonomistów i Prawników Bolesław Olszamowski (1848–1920) i dwaj sekretarze redaktor Kwiatkowski i Jan Barchwitz. Fundusze pozyskiwane były ze środków powstałego we wrześniu 1914 r. charytatywnego Komitetu Wielkiej Księżnej Tatiany Nikołajewny (1897–1918), jak również z okolicznościowych imprez, publicznych zbiórek i składek członkowskich. Przeznaczano je zgodnie ze statutem, który głosił, że PTPOW „ma za zadanie okazywanie pomocy i współdziałania bezpośrednim i pośrednim ofiarom wojny”, na zapomogi, bezpłatne obiady, porady prawne i pośrednictwo pracy, a przede wszystkim na działalność organizowanych pod auspicjami PTPOW ochronek, przytułków, burs, żłobków i warsztatów rzemieślniczych. Obok Biura Komitetu działało Biuro Wykonawcze PTPOW mieszczące się w lokalu „Sokoła Polskiego” przy prosp. Izmajłowskim 16. We wrześniu 1915 r. działalność w Piotrogrodzie i okolicach przejął od Biura Komitetu Oddział Piotrogrodzki TPOW, który prowadził aż 36 różnego rodzaju instytucji pomocowych.
Materiały związane z hasłem
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej