Kazanskaja ul. nr 22
Казанская ул., nr 22
Dom Wawarina [Дом Варварина] przy ul. Kazanskiej [Казанская ул.] (dawniej Bolszaja Mieszczanskaja [Большая Мещанская ул.]) 22, w którym od listopada 1824 r. do stycznia 1825 r. mieszkał Adam Mickiewicz (1798-1855). Fot. z r. 2013. © MCK (fot. S. Yonov).
27.09.2016
Казанская ул., nr 22 [Kazanskaja ul. nr 22] (dawniej Большая Мещанская [Bolszaja Mieszczanskaja])
Pierwszy stały petersburski adres poety Adama Mickiewicza (1798–1855) bywa różnie interpretowany przez badaczy i przewodników. Podczas około trzymiesięcznego pobytu nad Newą od listopada 1824 r. do stycznia 1825 r. Mickiewicz wspólnie z przyjaciółmi filaretami Franciszkiem Malewskim (1800–1870) i Onufrym Pietraszkiewiczem (1793–1863) wynajęli – według świadectwa tego ostatniego – kwaterę na trzecim piętrze domu Wawarina z widokiem na kanał Jekatieryninski (obecnie nab. kan. Gribojedowa). Przenieśli się tu, płacąc 30 rubli miesięcznie, z hotelu „Londyn” przy prosp. Newskim, który okazał się dla nich za drogi. Do Petersburga przybyli bowiem 9 listopada 1824 r. w czasie największej w XIX w. powodzi i „z powodu wylewu trafili na podrożenie mieszkań i na ogólną drogość życia”. Po niezwykle intensywnym towarzysko pobycie Mickiewicz opuścił stolicę Imperium 25 stycznia 1825 r. i udał się do Odessy.
Dom Wawarina [Дом Варварина] powstał ok. 1810 r. i należał do Iwana Wawarina, który był właścicielem kilku nieruchomości przy ówczesnym kanale Jekatieryninskim oraz ul. Bolszoj Mieszczanskoj. Tworzyły go de facto dwa budynki, jeden od ul. Kazanskiej, drugi od strony kanału, a w obu znajdowały się kwatery pod najem. Przewinęło się przez nie wiele postaci związanych z życiem kulturalnym i naukowym miasta. W latach 1895–1917 właścicielem budynku był kupiec Grigorij K. Tołczonow.
Błędnie przyjmuje się niekiedy, że podczas tego pierwszego pobytu w Petersburgu poeta mieszkał w kamienicy czynszowej M. A. Bruniego [Доходный дом М. А. Бруни], która znajduje się przy ul. Kazanskiej, ale pod nr. 18. Kamienica ta zbudowana w 1800 r. w połowie XIX w. została przebudowana przez niemieckich architektów Alexandra Krakaua (1817–1888) oraz Alexandra Geschwenda (1833–1905). Kolejną przebudowę przeszła w 1908 r. pod kierunkiem architekta szwajcarskiego pochodzenia Julija F. Bruniego (1843-1911).
Pierwszy stały petersburski adres poety Adama Mickiewicza (1798–1855) bywa różnie interpretowany przez badaczy i przewodników. Podczas około trzymiesięcznego pobytu nad Newą od listopada 1824 r. do stycznia 1825 r. Mickiewicz wspólnie z przyjaciółmi filaretami Franciszkiem Malewskim (1800–1870) i Onufrym Pietraszkiewiczem (1793–1863) wynajęli – według świadectwa tego ostatniego – kwaterę na trzecim piętrze domu Wawarina z widokiem na kanał Jekatieryninski (obecnie nab. kan. Gribojedowa). Przenieśli się tu, płacąc 30 rubli miesięcznie, z hotelu „Londyn” przy prosp. Newskim, który okazał się dla nich za drogi. Do Petersburga przybyli bowiem 9 listopada 1824 r. w czasie największej w XIX w. powodzi i „z powodu wylewu trafili na podrożenie mieszkań i na ogólną drogość życia”. Po niezwykle intensywnym towarzysko pobycie Mickiewicz opuścił stolicę Imperium 25 stycznia 1825 r. i udał się do Odessy.
Dom Wawarina [Дом Варварина] powstał ok. 1810 r. i należał do Iwana Wawarina, który był właścicielem kilku nieruchomości przy ówczesnym kanale Jekatieryninskim oraz ul. Bolszoj Mieszczanskoj. Tworzyły go de facto dwa budynki, jeden od ul. Kazanskiej, drugi od strony kanału, a w obu znajdowały się kwatery pod najem. Przewinęło się przez nie wiele postaci związanych z życiem kulturalnym i naukowym miasta. W latach 1895–1917 właścicielem budynku był kupiec Grigorij K. Tołczonow.
Błędnie przyjmuje się niekiedy, że podczas tego pierwszego pobytu w Petersburgu poeta mieszkał w kamienicy czynszowej M. A. Bruniego [Доходный дом М. А. Бруни], która znajduje się przy ul. Kazanskiej, ale pod nr. 18. Kamienica ta zbudowana w 1800 r. w połowie XIX w. została przebudowana przez niemieckich architektów Alexandra Krakaua (1817–1888) oraz Alexandra Geschwenda (1833–1905). Kolejną przebudowę przeszła w 1908 r. pod kierunkiem architekta szwajcarskiego pochodzenia Julija F. Bruniego (1843-1911).
Materiały związane z hasłem
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej