Dworcowaja ul. nr 15, Puszkin
Дворцовая ул., nr 15, Пушкин
Klasycystyczny rzymskokatolicki kościół pw. Jana Chrzciciela zbudowany w l. 1824-29 według projektu włoskich architektów Leone i Domenica Adaminich, z udziałem Wasilija P. Stasowa. Fot. z r. 2014. © MCK (fot. S. Yonov).
10.03.2016
Дворцовая ул., nr 15 [Dworcowaja ul. nr 15], Пушкин [Puszkin] (dawne Царское Село [Carskoje Sieło])
Klasycystyczny rzymskokatolicki kościół pw. św. Jana Chrzciciela [Католическая церковь св. Иоанна Крестителя] zbudowany został w latach 1824–1829 według projektu włoskich architektów Leone (1789–1854) i Domenica (1792–1860) Adaminich, z udziałem Wasilija P. Stasowa (1769–1848). Jego fundatorem był car Aleksander I (1777–1825), a 21 listopada/4 grudnia 1826 r. został poświęcony przez bp. mińskiego Mateusza Lipskiego (1770?–1839). Pierwszym proboszczem był ks. prałat Konstanty Maculewicz (1841–1906; pochowany w krypcie świątyni), kolejnym, w latach 1904–1923, ks. Stanisław Przyrembel (1867–1934), jednocześnie katecheta miejscowych szkół, późniejszy administrator archidiecezji mohylewskiej. Zamknięty w 1938 r. kościół św. Jana Chrzciciela mieścił najpierw halę sportową, a po II wojnie światowej salę koncertową. Po udostępnieniu wiernym świątyni pierwszą mszę odprawiono tu 17 marca 1991 r. dla polskich konserwatorów zabytków, restaurujących carskosielski zespół pałacowo-parkowy i samą świątynię. Dziś parafia liczy niespełna 50 wiernych i pracują w niej księża z Hiszpanii.
W ołtarzu głównym znajdował się pierwotnie obraz Ścięcie głowy św. Jana Chrzciciela, podarowany przez ks. łowicką Joannę Grudzińską (1799–1831). Od roku 1820 była ona morganatyczną żoną wielkiego ks. Konstantego Pawłowicza (1777–1831), wodza naczelnego wojsk Królestwa Polskiego. Po powstaniu 1830/1831 r. zamieszkała w Carskim Siole i tu też zmarła 29 listopada 1831 r., zaledwie pół roku po śmierci męża (wielki ks. Konstanty zmarł na cholerę w Witebsku 15 maja 1831 r.). Pochowana została w krypcie kościoła. Szczątki księżnej łowickiej ekshumowano w 1929 r. i przeniesiono do kościoła św. św. Piotra i Pawła w Rąbiniu koło Kościana (Wielkopolska). Spoczęły tam obok grobu jej siostry Antoniny i szwagra gen. Dezyderego Chłapowskiego (1788–1879). W kościele św. Jana Chrzciciela byli również pochowani pozostający w służbie rosyjskiej od III rozbioru Rzeczypospolitej senator i komandor Zakonu Kawalerów Maltańskich Józef August Iliński (1766–1844) oraz hr. Maria (1761–1831) i Konstanty (1823–1893) Ożarowscy. Ich szczątki przeniesiono po likwidacji świątyni na miejscowy cmentarz Kazański [Казанское кладбище] przy ul. Gusarskoj.
Klasycystyczny rzymskokatolicki kościół pw. św. Jana Chrzciciela [Католическая церковь св. Иоанна Крестителя] zbudowany został w latach 1824–1829 według projektu włoskich architektów Leone (1789–1854) i Domenica (1792–1860) Adaminich, z udziałem Wasilija P. Stasowa (1769–1848). Jego fundatorem był car Aleksander I (1777–1825), a 21 listopada/4 grudnia 1826 r. został poświęcony przez bp. mińskiego Mateusza Lipskiego (1770?–1839). Pierwszym proboszczem był ks. prałat Konstanty Maculewicz (1841–1906; pochowany w krypcie świątyni), kolejnym, w latach 1904–1923, ks. Stanisław Przyrembel (1867–1934), jednocześnie katecheta miejscowych szkół, późniejszy administrator archidiecezji mohylewskiej. Zamknięty w 1938 r. kościół św. Jana Chrzciciela mieścił najpierw halę sportową, a po II wojnie światowej salę koncertową. Po udostępnieniu wiernym świątyni pierwszą mszę odprawiono tu 17 marca 1991 r. dla polskich konserwatorów zabytków, restaurujących carskosielski zespół pałacowo-parkowy i samą świątynię. Dziś parafia liczy niespełna 50 wiernych i pracują w niej księża z Hiszpanii.
W ołtarzu głównym znajdował się pierwotnie obraz Ścięcie głowy św. Jana Chrzciciela, podarowany przez ks. łowicką Joannę Grudzińską (1799–1831). Od roku 1820 była ona morganatyczną żoną wielkiego ks. Konstantego Pawłowicza (1777–1831), wodza naczelnego wojsk Królestwa Polskiego. Po powstaniu 1830/1831 r. zamieszkała w Carskim Siole i tu też zmarła 29 listopada 1831 r., zaledwie pół roku po śmierci męża (wielki ks. Konstanty zmarł na cholerę w Witebsku 15 maja 1831 r.). Pochowana została w krypcie kościoła. Szczątki księżnej łowickiej ekshumowano w 1929 r. i przeniesiono do kościoła św. św. Piotra i Pawła w Rąbiniu koło Kościana (Wielkopolska). Spoczęły tam obok grobu jej siostry Antoniny i szwagra gen. Dezyderego Chłapowskiego (1788–1879). W kościele św. Jana Chrzciciela byli również pochowani pozostający w służbie rosyjskiej od III rozbioru Rzeczypospolitej senator i komandor Zakonu Kawalerów Maltańskich Józef August Iliński (1766–1844) oraz hr. Maria (1761–1831) i Konstanty (1823–1893) Ożarowscy. Ich szczątki przeniesiono po likwidacji świątyni na miejscowy cmentarz Kazański [Казанское кладбище] przy ul. Gusarskoj.
Materiały związane z hasłem
ostatnio dodane
Hasła:
Czarnomska Izabella
Walentynowiczówna Wanda
Skąpski Franciszek Salezy
Słonimski Ludwik
Walentynowicz Marian
Krajowski-Kukiel Feliks
Walentynowicz Rafał Antoni Władysław
Ogiński Ignacy
Szemioth Piotr
Szemioth Stanisław
Szemioth Włodzimierz
Szemioth Aleksander Edward
Żukowska Jadwiga Aniela Tekla
Liniewicz Leon
Filipkowski Stefan Julian
Rawicz-Szczerbo Władysław
Rzymskokatolickie parafie i kaplice Petersburga/Piotrogrodu oraz dekanatu petersburskiego
Mickiewicz Stefan
Kakowski Aleksander
Spasowicz Włodzimierz
Parafia i kościół św. Stanisława w Petersburgu
Żenkiewicz Józef
„Promień Poranny” / „Promień”
Dąbrowski Jarosław
Klub Robotniczy „Promień”
Polska Szkoła Przygotowawcza i Pierwsze Polskie Gimnazjum Żeńskie Stanisławy Ćwierdzińskiej
Barchwic Maria Ludwika
Petersburskie edycje utworów Adama Mickiewicza
Barchwic (Barchwitz) Jan Stanisław
Łukaszewicz Dominik
Szkiłłądź (Szkiłądź) w zakonie Jakub
Biblioteka:
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół Polski” w Petersburgu
Ferdynand Ruszczyc w Petersburgu
Teatr Polski i Polskie Studio Teatralne
Polonica Petropolitana
Piotrogrodzkie inicjatywy charytatywno-oświatowe fundatora KUL Karola Jaroszyńskiego (Prezentacja)
Życie Teatralne Wielonarodowego Piotrogrodu-Leningradu w latach 1917-1941
Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej