Galimski Władysław / Галимский Владислав Михайлович (1860–1940), malarz.

Urodził się 27 czerwca 1860 r. w Kijowie jako syn Michała, sekretarza kolegialnego. Uczył się tamże w gimnazjum i szkole realnej. Uczęszczał także do kijowskiej szkoły sztuk pięknych założonej i prowadzonej przez absolwenta petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych (ASP) Nikołaja I. Muraszkę (1844–1909). W latach 1878–1888 sam studiował w petersburskiej ASP, gdzie kształcił się pod kierunkiem malarzy Pawła P. Czistiakowa (1832–1919), Michaiła P. Klodta [Michaił Clodt von Jürgensburg] (1835–1914) i Wasilija P. Wierieszczagina (1835–1909). W czasie nauki zdobył trzy małe (1882, 1884, 1886) i jeden duży srebrny medal (1886) za rysunki i pejzaże olejne. W 1887 r. za programowy obraz Widok młyna wodnego (nawiązujący do utworu Nikołaja W. Gogola (1809–1852) Jarmark w Soroczyńcach [Сорочинская ярмарка] uzyskał mały medal złoty). Akademię opuścił w 1888 r. z tytułem „kłassnyj chudożnik” 1. st. w zakresie malarstwa pejzażowego.

Po ukończeniu nauki Galimski wiele podróżował po terenach Cesarstwa Rosyjskiego (m.in. Ural, Kaukaz, Syberia), po Europie Zachodniej, był też w Ameryce Północnej, Afryce i na Bliskim Wschodzie. W 1893 r. otrzymał tytuł akademika za obraz W sosnowym lesie. W tymże roku osiadł w Kijowie, gdzie rozwinął wielostronną działalność. Od lat 90. XIX w. do 1917 r. prowadził przy ul. Lwowskiej [Львовскa ул.] 14 założoną wraz z Wilhelmem Kotarbińskim (1848–1921), Janem Stanisławskim (1860–1907) i Eugeniuszem Wrzeszczem (1851–1916) szkołę malarstwa i rysunku (w 1917 r. przekształconą w polską Szkołę Sztuk Pięknych). Należał do Kijowskiego Towarzystwa Wystaw Artystycznych [Киевское товарищество художественных выставок], Kijowskiego Stowarzyszenia Artystów [Киевское товарищество художников]. Był jednym z założycieli Kijowskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk [Киевское общество поощрения художеств], działającego w latach 1916–1918. W latach 1893–1925 uczestniczył w wystawach organizowanych przez wspomniane wyżej instytucje. Swe prace posyłał również do Petersburga (na wystawy akademickie w latach 1885–1889, 1891, 1893) i na wystawy wiosenne w salach ASP (1898, 1903), a także do Warszawy w latach 1900–1004, 1913–1914, 1925 i 1928, Krakowa oraz Moskwy (1903), Charkowa i Odessy.

W roku 1924 opuścił Kijów i zamieszkał w Krzemieńcu, gdzie do 1932 r. uczył w słynnym liceum, następnie przeprowadził się do Bydgoszczy.

Twórczość Galimskiego to przede wszystkim pejzaże z Ukrainy i południa Rosji oraz sceny rodzajowe. Artysta posługiwał się głównie techniką olejną i pastelową. Jego obrazy charakteryzowały się realizmem obserwacji, niekiedy połączonym z umiejętnie oddanym nastrojem (Poranek w lesie, Letnia noc, Księżycowa noc). Po 1900 r. w malarstwie Galimskiego zaczęły pojawiać się elementy impresjonizmu oraz stylistyki modernistycznej.

O rodzinie brak wiadomości. Zmarł 9 lutego 1940 r. w Bydgoszczy.

Obrazy Galimskiego znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Rosyjskiego [ГосударственныйРусский музей] w Petersburgu, Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych Ukrainy [Национальный художественный музей Украины] w Kijowie i Muzeum Narodowego w Warszawie.


Bibliografia:
I. Trybowski, Galimski Władysław, w: Słownik artystów polskich i w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 2, Wrocław–Warszwa–Kraków–Gdańsk 1975; O. Л. Лейкинд, К. В. Махров, Д. Я. Северюхин, Галимский Владислав Михайлович, w: Художники русского зарубежья, 1917–1932. Биографический словарь, http://www.artrz.ru/menu/1804657331/index.html [dostęp: 22 X 2015].